कर्तव्य

आफ्नै आधाकल्चो जीवनको आधा कहानी लेख्न

नसकिरहेको बेला

अधूरो, अपूरो नै सही तिमीलाई लेख्न कर्तव्य ठानेको छु

यतिबेला-मलाई माफ गरिदिनू !

***

विश्व छटपटिरहेको देखेर आफैँ सास फेर्न नभुल्नू

बरु ,सारालाई नयाँ जीवन दिनुपर्छ तिमीले

हो, नयाँ जीवन ! तिमीले दुख्नु हुदैन, थाक्नु हुदैन ।

***

बाँच्ने रहर दुनियाँमा हर कोहीलाई हुन्छ सायद !

जसरी, ज्यानको बाजी थापेर युद्धभूमिमा जानेहरुले

माटोको टीका लाउँछन् फर्किने आशामा

जीवनको आयु थाहा पाएरै

हाँसेर बाँचिरहेका हुन्छन् क्यान्सर रोगीहरु ।

***

रोक्न नसकोस् तिमी सामु नपुगिन्जेल महामारीको वेगवान

झोक्काले एम्बुलेन्सको गति

नरोकियोस् थरथराईरहेका कमजोर पाईलाहरु बिच बाटोमै

गुमाउनु नपरोस् अक्सिजनको अभाव र लापरबाहीको कारण

कसैले ज्यान ।

***

देखाउ तिम्रो सेतो कोटको चमत्कार !

-स्टिकोट लगाएर संसद भवनमा छिर्नेहरुलाई-जनताको स्वास्थ्यमा समेत राजनीति गर्ने नेताहरुलाई

-राष्ट्रप्रेमीलाई

-शहर बाट फर्कन नभ्याउदै संक्रमित सोझा गाउँलेहरुलाई

– देशको संघार टेक्नसाथ संक्रमति परदेशीहरुलाई

-पत्रकारलाई

-लेखक,कविलाई

-शहरका घरबेटीलाई

-व्यापारीलाई

-मजदुरलाई

-विधार्थीलाई

– किसानलाई

-अस्तित्वका खातिर आफ्नै देशमा लडिरहेकाहरुलाई

-मृत्युलाई नजिकबाट नियालेर कष्ट खेपिरहेकाहरुलाई

सबैलाई बचाउ ।

***

थाहा छ, आफ्नो कर्तव्य नभुलेरै

आफुलाई भुलिरहेको छौ प्रत्येक क्षण !

सत्तामा हुनेहरुका लागि कुर्सी सबथोक भएझैं

हाम्रो लागि त तिमी हौं ।

त्यसैले, तिमीप्रति समर्पित छन् केही अपूर्ण शब्दहरु

धैर्यता, आत्मविश्वास, सहनशीलता, कठोर व्यस्तता नै

तिम्रो महानता हो ।

जीवनलाई जोखिम मोलेर संसार बचाउँने तिम्रो पेशालाई

बयान गर्ने कुनै शब्द भेटिनँ।

***

-मलाई माफ गरिदिनू !

***

(कोभिड-१९ संक्रमित बिरामीहरुको उपचारमा खटिरहेका सम्पूर्ण स्वास्थ्यकर्मीहरु प्रति समर्पित ।)

२०२१ -०५-०९